Στο Ν.Δ. 356/1974 «Κώδικας Εισπράξεων Δημοσίων Εσόδων (Κ.Ε.Δ.Ε.)» ορίζονται αναλυτικά οι διαδικασίες που μπορεί να ακολουθήσει το Ελληνικό Δημόσιο για την είσπραξη των οφειλόμενων σ’ αυτό ποσών. Στο άρθρο 2 ορίζεται ότι η είσπραξη των δημοσίων εσόδων γίνεται δυνάμει νομίμου τίτλου και εν συνεχεία ορίζεται ότι «Νόμιμος τίτλος είναι: α) Η κατά τους κειμένας νόμους βεβαίωσις και ο υπό των αρμοδίων Διοικητικών ή ετέρων αρμοδίων κατά τον νόμον Αρχών προσδιορισμός του εισπρακτέου ποσού, του είδους του εσόδου και της αιτίας δι’ ην οφείλεται. β) Η εξ εγγράφων δημοσίων ή ιδιωτικών αποδεικνυομένη οφειλή. γ) Η εξ εγγράφων δημοσίων ή ιδιωτικών πιθανολογούμενη κατά την έννοιαν του άρθρου 347 Κώδικος Πολιτικής Δικονομίας ως προς την ύπαρξιν και το ποσό αυτής οφειλή».
Ο Διευθυντής του Δημοσίου Ταμείου μετά τη βεβαίωση οφειλής αποστέλνει στον οφειλέτη ατομική ειδοποίηση , η οποία αναφέρει τα στοιχεία του οφειλέτη, το είδος και το ποσό του χρέους, το οικονομικό έτος στο οποίο αυτό ανήκει, τον αριθμό και τη χρονολογία της βεβαιώσεως ή της δόσης (σε περίπτωση καταβολής δόσης οφειλής).
Τα αναγκαστικά μέτρα τα οποία εφαρμόζονται για την είσπραξη των δημοσίων εσόδων είναι τα ακόλουθα: 1) Κατάσχεση κινητών, είτε στα χέρια του οφειλέτη είτε κινητών και απαιτήσεων του, εν γένει στα χέρια τρίτου. 2) Κατάσχεση ακινήτων…»
Μέσα άμυνας του οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 63 του Ν. 2717/1999 (Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας, Α΄ 97), : α) άσκηση προσφυγής (ή ενδεχομένως αίτησης ακύρωσης) κατά της εκτελεστής ατομικής διοικητικής πράξης (π.χ. κατά πράξης επιβολής προστίμου), αλλά και β) άσκηση ανακοπής και αναστολής εκτέλεσης κατά κάθε πράξης της διοικητικής εκτέλεσης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 217 ότι «1. Ανακοπή χωρεί κατά κάθε πράξης που εκδίδεται στα πλαίσια της διαδικασίας της διοικητικής εκτέλεσης και, ιδίως, κατά: α) της πράξης της ταμειακής βεβαίωσης του εσόδου, β) της κατασχετήριας έκθεσης, γ) του προγράμματος πλειστηριασμού, δ) της έκθεσης πλειστηριασμού, και ε) του πίνακα κατάταξης», ενώ σε περίπτωση που όντως διαπιστωθεί παράβαση νόμου ή ουσιαστικές πλημμέλειες της προσβαλλόμενης πράξης, τότε το Δικαστήριο προβαίνει σε ολική ή μερική ακύρωση ή τροποποίησή της.
Η προθεσμία για την άσκηση της ανακοπής είναι εντός 30 ημερών από την κοινοποίηση για τις περιπτώσεις α, β, δ και ε και εντός 10 ημερών για την περίπτωση γ.
Η άσκηση της ανακοπής δεν αναστέλλει από μόνη της την εκτελεστότητα της πράξης , το Δημόσιο μπορεί να προχωρήσει σε περαιτέρω ενέργειες εκτέλεσης, π.χ. κατάσχεση και πλειστηριασμός, εκτός αν ασκηθεί και γίνει δεκτή η αίτηση αναστολής εκτέλεσης από τον οφειλέτη με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.
ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ – ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΗ